الان داشتم تو آرشیو کارام دنبال یه مطلبی می گشتم که چشمم به جمال این مطلب قدیمی روشن شد ویادم اومد که پارسال این و برا ی گسترش . صنعت ؛هفته نامه سازمان گسترش نوشتم . گفتم الان فصل داروویی هاست بد نیست یه نگاهی بهش بکنید.....
هرچند بورس تهران این روزها دوران طلایی خود را سپری نمیکند اما از روزهای رکود هم خارج شده و در حال گذران روزهای معمولی است. در این حال و هوا شاخص هرچند صباحی روی خط صعود حرکت و گاهی هم نزول را تجربه میکند. در این وانفسای بازار کوچکترین اخبار و اطلاعات میتواند شوری دوباره به بازار اندازد هم اکنون چند وقتی است که باد به بادبان داروییها میوزد و اقبال به آن رو آورده است و صف تقاضا برای آنها تشکیل شده است. در پایان هر روز سهامداران آنها معمولا جزو برندگان بازار به حساب میآیند. این گروه با در اختیار داشتن ۳/۳ درصد ارزش بازار در مقام هشتم گروههای فعال قرار دارند و شاخص این گروه از اول سال جاری از ۳۴۱ واحد تا ۶ تیر به ۳۴۹ واحد رسیده اما از این روز حرکت این گروه سرعت گرفت. ۲۰ روزه به ۴۱۲ واحد رسید و درمجموع طی این مدت ۷۱ واحد رشد کرد ضمن این که ارزش بازار این گروه ۲۲ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که در مدت مشابه در سال قبل این شاخص از ۴۶۷ واحد با ۵۹ واحد افت به رقم ۴۰۸ واحد رسیده و ارزش بازار آن ۱۱/۶ درصد افت را تجربه کرده بود این نشان از حرکت رو به رشد این گروه نسبت به مدت مشابه قبل است. ●تامین اجتماعی و دیگران بنابراین گزارش در حال حاضر ۲۷ شرکت فعال در صنعت دارو در تالار بورس پذیرفته شدند که بالغ بر ۴۱ هزار سهامدار حقیقی سهام این شرکتها را در اختیار دارند. براساس آمار منتشره سرمایه ثبت شده این شرکتها از ۸۲۱ میلیارد ریال فراتر رفته است. شرکت سرمایهگذاری تامین اجتماعی و وابسته به آن در کنار سرمایهگذاریهای بانکها بازیگران اصلی این شرکتها محسوب میشوند. در این میان سرمایهداران حقیقی تا بنیادهای خیریه و شرکتهای تخصصی دارویی وجود دارند که سعی در اثرگذار بودن در آینده این شرکتها دارند. اما دراین میان نقش دو شرکت سرمایهگذاری داروپخش، البرز سهم در کنار تامین اجتماعی سهم بیشتری در شرکتهای دارویی دارند که البته سهم قابل توجهی از هلدینگ داروپخش در اختیار تامین اجتماعی است. ضمن این که در اکثر این شرکتها سهامداران حقیقی بین ۱۸-۳۷ درصد سهام را در اختیار دارند. ●از آغاز تاکنون تا سالهای دهه چهل صنعت داروسازی در کشور شکل دیگری داشت به نحوی که مواد اولیه از خارج از کشور وارد میشد مقداری هم داروی گیاهی در داخل تولید و از ترکیب این دو نیازهای جامعه برطرف میشد اما از آن سالها به بعد، به تدریج اکثر نیازهای کشور از طریق واردات تامین میشد. تا این که شرکتهای داروسازی ایران به بلوغ نسبی رسیدند و تاسیس این شرکت در آن سالها شدت گرفت به طوری که بسیاری شرکتهای داروسازی در بین دهه ۴۰ و ۵۰ فعالیت خود را آغاز کردند. همچنین ورود شرکتهای خارجی در کنار اعطای نمایندگی به شرکتهای داخلی و تلاش دانشکدههای داروسازی امکان رشد این صنعت را بیشتر فراهم کرد. از سالها تاکنون این صنعت رشد بسیاری کرده به نحوی که ۹۶ درصد داروهای نسوز در داخل تهیه میشود و در دو جهت محصول و تاسیس کارخانههای جدید توسعه یافته است. ●تشکیل حباب مهندس علی اسلامی بیدگلی مدیرعامل کارگزاری رضوی در رابطه با شدت رشد این صنعت میگوید: دلیل اصلی رشد شرکتهای دارویی افزایش نرخ برای داروهای جدید تا ۲۶ درصد است که سب شد EPS (پیشبینی سود) این شرکتها دچار تغییر و تحولهای بسیاری شود و برخی تا ۱۰۰ درصد افزایش EPS را برآورد کنند. همچنین با توجه به این که PLE اکثر شرکتهای دارویی نسبتا پایین است، انتظار رشد بیشتری برای آنها وجود دارد این هم خود دلیل برای افزایش قیمت سهام شرکتهای دارویی به حساب میآید. ●دور از جنجالهای سیاسی این کارشناس ارشد بازار سرمایه خاطرنشان کرد شرکتهای دارویی از جنجالهای سیاسی دور هستند و این شرکتها با مناقشات سیاسی دچار نوسان شدید نمیشوند و امنیت بیشتری برای سرمایهگذاری دارند. از این رو برای گروه گستردهای از سرمایهگذاران و بورسبازان جذاب به نظر میرسد و این مساله افزایش تقاضا و به تبع آن زمینه افزایش قیمت سهام این شرکتها را فراهم میکند. اسلامی افزود: این شرکتها با توجه به این که در ایران فرهنگ درمان بیش از فرهنگ پیشگیری گسترش یافته و سرانه مصرف بالایی برای دارو وجود دارد در کنار وجود بازارهای منطقه برای صادرات پتانسیل بالایی برای رشد دارند. ●دولت اجازه افزایش قیمت نمیدهد اما برزنی یکی از کارشناسان ارشد بازار سرمایه در رابطه با گرایش سرمایهگذاران بورس برای خرید سهام دارویی گفت: سهامداران معتقدند در صورت وارد شدن فشار سنگین اقتصادی از سوی کشورهای اروپایی و امریکا در آینده این صنعت بیش از سایر صنایع رشد میکند. چرا که تولید آنها کاهش نمییابد اما این استدلال چندان صحیح به نظر نمیرسد. نایب رئیس هیات مدیره بورس فلزات تصریح کرد: چرا که در صورت تصور چنین تغییری در بازار دارو، دولت اجازه چنین کاری نمیدهد تا قیمتها به شدت زیادی افزایش یابد و مصونیت این صنعت چندان منطقی به نظر نمیرسد. ●هم تولیدکننده، هم مصرفکننده در همین حال مهندس مصطفی عیوضی یکی دیگراز کارشناسان بازار سرمایه به خبرنگار ما گفت: یکی از مهمترین مسائل صنعت دارو در ایران مالکیت ۸۰ درصدی تامین اجتماعی در این صنعت است. چرا که این سازمان مصرفکننده اصلی و تولیدکننده اصلی محصولات صنعت دارو به حساب میآید و از افزایش نرخ محصول و قیمت سهام این شرکتها جلوگیری میکند. از طرفی سهامداران حاضر به فروش به قیمتهای قبلی نخواهند بود و برای افزایش قیمت به مدیران خود فشار میآورند که برای تامین اجتماعی سبب افزایش هزینه میشود. ●حاشیه سود پایین وی ادامه داد: این صنعت همچون سایر صنایع از مشکل داشتن شرکتهای با ارزش بازار کم رنج میبرد که بیش از ۹۰ درصد آن متعلق به چند سهامدار حقیقی و حقوقی است که به راحتی میتوانند برای سهم شرکت خود جریانسازی کنند و سهامداران دیگر را به اشتباه بکشانند. این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد اکثر شرکتهای داروسازی دارایی قابل توجهی ندارند و بیشتر ارزش آنها داشتن فرمول تهیه داروها یا ساخت داروهای خاص است که برخی شرکتها به دلیل برخی رانتها در اختیار دارند. یکی دیگر از مشکلات این شرکتها سود یا فروش آنها نصف ارزش بازار شرکت هم نیست که خود از نکات منفی برای سهم آن و افزایش ریسک این سهام به حساب میآید که امکان ایجاد حباب را برای سهام آنها مهیا میکند. عیوضی حاشیه سود پایین و مشکلات تاخیر تسویه حساب شرکتها از مشتریان، تخفیفهای بی اندازه شرکتهای پخشکننده دارو، نبود تحقیق و توسعه را از دیگر مشکلات این صنعت دانست. ●کمبود نقدینگی از طرفی وجود کارخانههای متعدد داروسازی آنها را مجبور به دادن امتیازهای مختلف به داروخانهها میکند همین مساله سودآوری آنها را کاهش میدهد. کارخانه بدون توجه به ظرفیت خود اقدام به ساخت و تولید دارو میکند که سودآوری بیشتری دارد. همچنین کمبود نقدینگی و عدم حمایت دولت سبب کاهش قیمت و کمیت داروها میشود. ●تلخکامان شیرین با تمام این تفاسیر شرکتهای داروسازی از اوایل سال جاری رشد پایدار و پیوستهای رإ؛ تجربه کردند به نحوی که برخی از این شرکتها توانستند بین ۱۰ تا ۵۰ درصد افزایش قیمت سود برای سهامداران خود به ارمغان بیاورند. اما در همین میان شرکتهایی بودند که تا ۱۰ درصد افت قیمت را تجربه کردند. و ارزش مبادلات این شرکتها از ابتدای سال بالغ بر ۴۰۰ میلیارد ریال برآورد شده که سهام مبادله شده آنها از مرز ۶۰ میلیون قطعه فراتر رفته است. در نهایت با تمام مسائل گفته شده بیم این میرود که در صورت عدم اتخاذ سیاست مناسب از سوی سهامدار عمده و بی تجربگی سهامداران دچار مشکل ایجاد حباب قیمت شده در صورتی که با اتخاذ سیاستهای درست میتوانند به رشد و توسعه بازارو کمال بلوغ شرکتهای تولیدکننده و عایدی برای سرمایهگذاران منجر شود.
|